Het oude spoorhuisje (aan ene zijde begrensd door de spoorlijn en aan de andere zijde door het nationaal park Zuid Kennemerland) verbindt alle ruimtes van het huis en is van binnen vrijwel ongemoeid gelaten. Verder vormen de buitenmuren van het spoorhuisje de binnenmuren van de moderne gedeelten. Dit vormt een spannende omkering tussen binnen en buiten. Door de grote glasvlakken komt er veel licht het huis binnen en wordt het interieur luchtig en ruimtelijk. De glasvlakken richten zich op het omliggende groen en bevinden zich aan twee zijden van een uitbreiding.

In het hele project speelt contrast een belangrijke rol. De zachte en warme sferen van het oude huis ontmoeten de strakke vormen en harde, duurzame materialen die gebruikt worden in het moderne gedeelte. Qua meubels worden designklassiekers gecombineerd met gevonden voorwerpen en het oude raam verbindt keuken met eetkamer.

Verschillende verdiepingen zijn verbonden door een strakke watervaltrap, die in het midden van het oude gedeelte is gelegen.

Op de benedenetage (de oostvleugel hebben wij onderkelderd) bevindt zich de slaapruimte en badkamer. De ruime zolder heeft een karakteristieke uitstraling, door de eeuwenoude houten vloer en de balkenconstructie die behouden is gebleven en contrast biedt naast het witte stucwerk.